In de jungle en op het strand…

Al meer dan 2 maanden in Cambodia en de eerste, hevige indrukken hebben plaats geruimd voot \een al wat bredere kijk op het land, zijn bevolking en cultuur.

De ervaringen zijn niet minder intens, zelfs in hoger tempo, al kan ik ze wel niet onmiddellijk in mijn blog opnemen omdat het internet ontbreekt of het laat afweten!

De taalcursus in Kampong Cham wordt onderbroken door een verblijf in een klein dorpje om ons wat dichter bij de bevolking te brengen. We worden ondergebracht bij verschillende families. Ik kom terecht bij een echtpaar waarvan de vader precies mijn leeftijd heeft. Ze hebben ook 5 kinderen , en ook 4 jongens en een meisje! Met mijn Cambodjaanse evenknie heb ik onmiddellijk een goede band , al is de communicatie moeizaam wegens mijn beperkte kennis van het Khmer. Een zoon die vlijtig Engels leert op school brengt wel uitkomst .Hij heeft een Engels- Khmer woordenboek en met veel herhaling en verbetering slagen we er in een conversatie op gang te brengen. Familie en buren komen er ook regelmatig bij en als iedereen door mekaar begint te praten versta ik geen woord meer. Ik blijf dus maar glimlachen en probeer vragen te beantwoorden, onveranderlijk over “waar ik vandaan kom” “hoe oud ik ben” hoeveel kinderen ik heb”en “hoelang ik hier blijf”. Het is een prima gelegenheid om mijn uitspraak te testen en ik word ook regelmatig verbeterd. Soma gaan we met zijn allen de mist in maar dan komt al snel de brede, stralende, ontspannende glimlach die hier zo typisch is en waardoor ik al snel voor de bijl ging en verliefd werd op dit land en zijn bewoners!

Je ziet veel bittere armoede en ook mijn gastheer , een veeboer met wat runderen, en zijn familie hebben het duidelijk niet zo breed maar toch zie je weing kommer en kwel op de gezichten. Iedereen heeft oog voor mekaar en als een kind huilt wordt het onmiddellijk getroost , soms door familie, soms ook door een buur, de gemeesnschap neemt een heel grote plaats in. Ik word verwend met eten , allemaal erg lekker en ik laat de strenge hygiene voorschriften van de eerste dagen volledig los, gelukkig zonder enige gevolgen. Ik bezoek een schooltje in de omgeving. Ik krijg een fiets en ga nog in m mijn eentje de brousse in op een small zandweggetje. De weinige mensen die ik tegenkom kijken wat nieuwsgierig maar vooral heel vriendelijk naar mij. Er wordt niet gestaard en dat apprecieer ik erg.!

Terug in Kampong Cham is het ondertussen bijna Khmer Nieuwjaar en de hele week zal alles zo goed als stil lggen. We besluiten dan ook een weekje op een afgelegen strand te boeken: Otres Beach, bij Sihanoukville.
Weer een heel andere maar niet minder hevige ervaring! De hutjes waar we worden ondergebracht liggen op het strand, een paar passen van de zee. Het water, vlakbij het strand heeft de temperatuur van een warm bad! We gaan elke dag zwemmen, wandelen en kajacken . We huren ook een Catamaran voor een zalige zeilvoormiddag! Er zijn weinig mensen op het strand maar als we ‘s avonds naar Sihanoukville gaan en daar het nachtleven induiken is het wel even druk als in elke Westerse badplaats!

Terug in Phnom Penh wordt er huisraad gekocht en dan gaan we in een kleine, volgeladen truck naar ons huis in Sisophon. De huiseigenaar en zijn familie hebben voor een hartelijk welkom gezorgd. Het huis, in typisch Cambodjaandse stijl, is volledig ingericht en lijkt nog groter dan toen we het eerst zagen. Dit wordt ons “thuis” voor de volgende 2 jaar!


Veel groeten,

Wim


NB. Foto's:

231.Mijn "huis" in de brousse
250.Mijn Cambodjaanse evenknie en ik
233.Zicht op de Mekong vanuit
mijn venster
265,238,299 de buren...
291.jongetje op brug
302,303.zicht op zee (Otres Beach)
317,332,330.331. het huis
333,335.onze straat
34o,344,345.rond het huis