WHAT A BEAUTIFUL NOISE !
Door: wimlancsweert
Blijf op de hoogte en volg wim
30 Maart 2010 | Cambodja, Sisŏphŏn
What a beautiful noise
Comin' up from the street
It's got a beautiful sound
It's got a beautiful beat!
…
(Neil Diamond)
Het is 5 uur ‘s morgens in Sisophon.
Rond deze tijd, weet ik ondertussen, komt alles tot leven. Het begint met wat vreemde, eentonige muziek, de aankondiging van een feest: een huwelijk, een begrafenis, snel gevolgd door het opgewekt geroep van de meisjes aan de overkant van de straat, die op het dak een wasserij hebben en altijd naar me zwaaien als ik tenslotte de gordijnen opentrek, het geluid van de brommers die worden gestart, het gerammel van de tot de nok gevulde bestelwagens en de karren van de venters, het geblaf van de honden … Sisophon s‘éveille en ik vind het heerlijk!
Ik heb een heel fijne tijd gehad, die eerste week op mijn werkplek! Veel leuke mensen ontmoet, niet alleen van VSO, maar ook schoolhoofden, leerkrachten en vertegenwoordigers van de regering, die uiteindelijk mijn werkgever zijn. Het ging er allemaal heel gemoedelijk aan toe, maar toch waren de dagen goed gevuld en kwam ik soms wat tijd tekort. Er moest immers ook een huis gevonden worden, een bankrekening geopend, een vertaler-assistant gezocht,..
Alles lukte wonderwel, vooral dankzij de goede zorgen van de volunteers die er al een tijd zijn en zich vrij hebben gemaakt om ons overal naartoe te brengen, meestal achter op de motor. De motor is het meest gebruikte en ook handigste vervoermiddel. De tijd komt dan ook snel dichterbij dat ik me zelf in het verkeer ga storten, waar ik de eerste dagen in Phnom Penh met verbijstering naar stond te staren. Over de schouder kijkend heb ik dan ook de grootste bewondering voor de volunteer die me feilloos overal doorheen loodst!
We hebben al snel een huis gevonden dat ik ga delen met Dominique en Sophie. Het is prima gelegen, in een veilige buurt en niet te ver van mijn kantoor. Het heeft 6 slaapkamers en bijna evenveel badkamers , een keuken en zelfs een wasmachine!
De tweede dag vind ik ook een groot zwembad bij een hotel-restaurant. Ik zal in Sisophon mijn conditie op peil kunnen houden!
Ik bezoek een school waar het kantoor een koeienstal blijkt te zijn (zo ziet het er tenminste uit) Klasgrootte is 70-80 leerlingen, bijna alle didactisch material ontbreekt (zelfs krijt!) en de “toiletten” hebben geen stromend water. Toch loopt iedereen er blij rond , in smetteloos uniform, de meisjes giechelend. Een “barang” (blanke) krijgt immers altijd veel bekijks, vooral in de dorpen ( en als hij dan ook nog Khmer probeert te spreken wordt het helemaal te gek!)
Vrijdagavond wordt de riem even afgelegd en word ik meegenomen om een stapje in de wereld te zetten. Dat gebeurt net over de grens met Thailand “waar uitgebreid de bloemetjes worden buitengezet” tot 6 uur ‘s morgens!
Het valt dan ook niet mee als ik dezelfde morgen om 10 uur 30 in Sisophon de bus naar Siem Reap moet halen, op de terugweg naar Kampong Cham, maar het lukt wonderwel.
Dag Sisophon, tot snel!
Veel groeten!
Wim
Comin' up from the street
It's got a beautiful sound
It's got a beautiful beat!
…
(Neil Diamond)
Het is 5 uur ‘s morgens in Sisophon.
Rond deze tijd, weet ik ondertussen, komt alles tot leven. Het begint met wat vreemde, eentonige muziek, de aankondiging van een feest: een huwelijk, een begrafenis, snel gevolgd door het opgewekt geroep van de meisjes aan de overkant van de straat, die op het dak een wasserij hebben en altijd naar me zwaaien als ik tenslotte de gordijnen opentrek, het geluid van de brommers die worden gestart, het gerammel van de tot de nok gevulde bestelwagens en de karren van de venters, het geblaf van de honden … Sisophon s‘éveille en ik vind het heerlijk!
Ik heb een heel fijne tijd gehad, die eerste week op mijn werkplek! Veel leuke mensen ontmoet, niet alleen van VSO, maar ook schoolhoofden, leerkrachten en vertegenwoordigers van de regering, die uiteindelijk mijn werkgever zijn. Het ging er allemaal heel gemoedelijk aan toe, maar toch waren de dagen goed gevuld en kwam ik soms wat tijd tekort. Er moest immers ook een huis gevonden worden, een bankrekening geopend, een vertaler-assistant gezocht,..
Alles lukte wonderwel, vooral dankzij de goede zorgen van de volunteers die er al een tijd zijn en zich vrij hebben gemaakt om ons overal naartoe te brengen, meestal achter op de motor. De motor is het meest gebruikte en ook handigste vervoermiddel. De tijd komt dan ook snel dichterbij dat ik me zelf in het verkeer ga storten, waar ik de eerste dagen in Phnom Penh met verbijstering naar stond te staren. Over de schouder kijkend heb ik dan ook de grootste bewondering voor de volunteer die me feilloos overal doorheen loodst!
We hebben al snel een huis gevonden dat ik ga delen met Dominique en Sophie. Het is prima gelegen, in een veilige buurt en niet te ver van mijn kantoor. Het heeft 6 slaapkamers en bijna evenveel badkamers , een keuken en zelfs een wasmachine!
De tweede dag vind ik ook een groot zwembad bij een hotel-restaurant. Ik zal in Sisophon mijn conditie op peil kunnen houden!
Ik bezoek een school waar het kantoor een koeienstal blijkt te zijn (zo ziet het er tenminste uit) Klasgrootte is 70-80 leerlingen, bijna alle didactisch material ontbreekt (zelfs krijt!) en de “toiletten” hebben geen stromend water. Toch loopt iedereen er blij rond , in smetteloos uniform, de meisjes giechelend. Een “barang” (blanke) krijgt immers altijd veel bekijks, vooral in de dorpen ( en als hij dan ook nog Khmer probeert te spreken wordt het helemaal te gek!)
Vrijdagavond wordt de riem even afgelegd en word ik meegenomen om een stapje in de wereld te zetten. Dat gebeurt net over de grens met Thailand “waar uitgebreid de bloemetjes worden buitengezet” tot 6 uur ‘s morgens!
Het valt dan ook niet mee als ik dezelfde morgen om 10 uur 30 in Sisophon de bus naar Siem Reap moet halen, op de terugweg naar Kampong Cham, maar het lukt wonderwel.
Dag Sisophon, tot snel!
Veel groeten!
Wim
-
01 April 2010 - 01:22
Martijn:
Hoi Wim,
Ik kijk er altijd naar uit je laatste verslag hier te lezen, zo leuk vind ik ze.
Groetjes vanop je jacht in Berkeley, die op dit moment een zware regenvlaag doorstaat. Behoorlijk koud hier trouwens dus je zit daar best goed! -
01 April 2010 - 17:37
Hilde De Locht:
Dat ziet er allemaal super uit, geniet er van en ik weet zeker dat dit jouw roeping is, ik volg je reisverslagen op en kijk er al naar uit voor het volgende !!
Groetjes -
01 April 2010 - 17:38
Hilde De Locht:
Dat ziet er allemaal super uit, geniet er van en ik weet zeker dat dit jouw roeping is, ik volg je reisverslagen op en kijk er al naar uit voor het volgende !!
Groetjes -
24 April 2010 - 21:48
Elise:
Toch nog even een oude mail opgezocht om je weblog adres op te zoeken. Enne.., die bloemetjes in 'Thailand' bloeien nog steeds.
Jammer dat we dat niet nog een keer kunnen over doen. ik ga helaas het prachtige land verlaten maar ik wil jou en fijne tijd wensen waarin de bloemen lang voor je blijven bloeien! Succes!
Groet Elise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
