Bongkhun nowd ai naa? (waar zijn de toiletten?)
Door: Wim Lancsweert
Blijf op de hoogte en volg wim
09 November 2014 | Cambodja, Krŏng Kêb
Cultuurschok neemt vele gedaanten aan en manifesteert zich meestal op een manier die onmiddellijke herkenning onmogelijk maakt.
Je denkt dat je goed ingeburgerd bent in de “vreemde” omgeving, en dan smaakt plots het eten je niet meer, je krijgt zelfs heimwee naar de vaderlandse kost, de dagelijkse worsteling met de taal lijkt zinloos, (waarom spreekt niet iedereen gewoon Engels?) en voor je het weet is ergernis de overheersende emotie in je perceptie van de dingen rondom jou.
In je kritiek viseer je het gebrekkig onderwijs, de corruptie, de luiheid van je medemens in het gastland waar je, tot voor kort, alles zo “boeiend anders” vond. Met anderen, in dezelfde situatie als jij, ga je die ergernis nog aandikken door uitgebreid in de verf te zetten wat, volgens jou, verkeerd loopt. Eén van de dingen waar je in Cambodja dan op focust (en bij je toehoorders vlot gelijk in krijgt) is de lamentabele hygiëne, zeker wanneer het gaat om het gebruik van het sanitair. De toiletten in veel restaurants, openbare gebouwen en vooral scholen doen je kokhalzen!
Een ietwat verlichte Westerling begrijpt wel dat hij zich moet aanpassen (’s lands wijs, ’s lands eer, etc) en dat hij niet overal de vertrouwde porseleinen troon zal aantreffen, inclusief toilet papier en stromend water! (Je mag al blij zijn als er een ton met water staat waar je, na het toiletbezoek, even je handen kan in steken, zeep en papieren handdoek breng je best zelf mee). Dat blijkbaar niemand zich geroepen voelt om de boel schoon te houden of de nodige reparaties uit te voeren begrijpt hij minder.
In het provinciaal kantoor waar ik werk, een recent gebouw, zijn er 2 toiletten voor een 50-tal mensen. Er waren er vroeger meer, maar door gebrek aan onderhoud zijn er een aantal niet langer bruikbaar en nu op slot. Het doorspoelmechanisme van 1 van de toiletten is stuk en bij de enige lavabo werkt de kraan al lang niet meer.
Ik heb al geprobeerd de zaak aan te kaarten en te wijzen op de noodzaak van enig onderhoud (kuisploeg) en reparatie (loodgieter) maar daar blijkt geen budget voor te zijn. Ik kreeg trouwens sterk het gevoel dat ik mij als enige hierover druk maak: tenslotte kan je toch nog altijd even buiten het gebouw gaan en het groen als sanitair gebruiken!
Onlangs hadden we een colloquium in het gebouw, een hele dag, voor zo’n 170 mensen. Ik was benieuwd hoe lang het aanschuiven zou zijn bij de 2 toiletten tijdens de onderbrekingen maar tot mijn grote verbazing was er geen mens te bespeuren!
Erger vind ik het gebrek aan sanitair in de scholen. Al tientallen jaren wijzen Westerse NGO’s erop dat je in scholen toiletten nodig hebt, liefst gescheiden voor jongens en meisjes en voorzien van water aanvoer. Niet alleen behoort dit tot de opvoedkundige taak van de school, het gebrek aan degelijk sanitair zou weleens een reden kunnen zijn waarom leerlingen afhaken, vooral meisjes (die niet zo gemakkelijk als jongens in het veld kunnen gaan). Er zijn zelfs organisaties die zich focussen op het installeren van toiletten in de scholen.
Het sanitair dat ik in de scholen tegenkom is meestal in zo’n staat dat het veld een duidelijk te verkiezen optie is. Uitzonderlijk is er al eens een beter uitgerust toilet maar dat is even onveranderlijk op slot. ‘tja, zonder mogelijkheid tot onderhoud is de beste manier om het sanitair in goede staat te houden het gewoon niet gebruiken!
Een paar weken geleden werd mijn advies gevraagd over een voorstel tot overeenkomst, een contract met de U.S.Army, Pacific Command, die het op zich hadden genomen om 5 latrines te installeren in 1 van de lagere scholen hier in Kep. Blijkbaar hadden de Yanks al meer met dit bijltje gehakt want er stond duidelijk in het document dat, bij gebrek aan noodzakelijk onderhoud, alle waarborg op materiaal en installatie verviel. Ondertussen zijn de latrines geleverd en aangesloten (stromend water!) Ik verwed er nu alles op dat onmiddellijk na de ceremoniële overdracht die dingen netjes op slot gaan en nooit door de leerlingen zullen gebruikt worden!
Hopelijk krijg ik ongelijk en kan ik zeggen: ja hoor, ’t is natuurlijk weer “cultuurschok”, die tast je perceptie aan en meestal heb je ’t niet eens in de gaten!
Groetjes,
Wim
NB. De foto’s horen bij een “School Enrollment Campaign”, een optocht om de ouders ertoe aan te zetten hun kinderen in te schrijven op school.
Je denkt dat je goed ingeburgerd bent in de “vreemde” omgeving, en dan smaakt plots het eten je niet meer, je krijgt zelfs heimwee naar de vaderlandse kost, de dagelijkse worsteling met de taal lijkt zinloos, (waarom spreekt niet iedereen gewoon Engels?) en voor je het weet is ergernis de overheersende emotie in je perceptie van de dingen rondom jou.
In je kritiek viseer je het gebrekkig onderwijs, de corruptie, de luiheid van je medemens in het gastland waar je, tot voor kort, alles zo “boeiend anders” vond. Met anderen, in dezelfde situatie als jij, ga je die ergernis nog aandikken door uitgebreid in de verf te zetten wat, volgens jou, verkeerd loopt. Eén van de dingen waar je in Cambodja dan op focust (en bij je toehoorders vlot gelijk in krijgt) is de lamentabele hygiëne, zeker wanneer het gaat om het gebruik van het sanitair. De toiletten in veel restaurants, openbare gebouwen en vooral scholen doen je kokhalzen!
Een ietwat verlichte Westerling begrijpt wel dat hij zich moet aanpassen (’s lands wijs, ’s lands eer, etc) en dat hij niet overal de vertrouwde porseleinen troon zal aantreffen, inclusief toilet papier en stromend water! (Je mag al blij zijn als er een ton met water staat waar je, na het toiletbezoek, even je handen kan in steken, zeep en papieren handdoek breng je best zelf mee). Dat blijkbaar niemand zich geroepen voelt om de boel schoon te houden of de nodige reparaties uit te voeren begrijpt hij minder.
In het provinciaal kantoor waar ik werk, een recent gebouw, zijn er 2 toiletten voor een 50-tal mensen. Er waren er vroeger meer, maar door gebrek aan onderhoud zijn er een aantal niet langer bruikbaar en nu op slot. Het doorspoelmechanisme van 1 van de toiletten is stuk en bij de enige lavabo werkt de kraan al lang niet meer.
Ik heb al geprobeerd de zaak aan te kaarten en te wijzen op de noodzaak van enig onderhoud (kuisploeg) en reparatie (loodgieter) maar daar blijkt geen budget voor te zijn. Ik kreeg trouwens sterk het gevoel dat ik mij als enige hierover druk maak: tenslotte kan je toch nog altijd even buiten het gebouw gaan en het groen als sanitair gebruiken!
Onlangs hadden we een colloquium in het gebouw, een hele dag, voor zo’n 170 mensen. Ik was benieuwd hoe lang het aanschuiven zou zijn bij de 2 toiletten tijdens de onderbrekingen maar tot mijn grote verbazing was er geen mens te bespeuren!
Erger vind ik het gebrek aan sanitair in de scholen. Al tientallen jaren wijzen Westerse NGO’s erop dat je in scholen toiletten nodig hebt, liefst gescheiden voor jongens en meisjes en voorzien van water aanvoer. Niet alleen behoort dit tot de opvoedkundige taak van de school, het gebrek aan degelijk sanitair zou weleens een reden kunnen zijn waarom leerlingen afhaken, vooral meisjes (die niet zo gemakkelijk als jongens in het veld kunnen gaan). Er zijn zelfs organisaties die zich focussen op het installeren van toiletten in de scholen.
Het sanitair dat ik in de scholen tegenkom is meestal in zo’n staat dat het veld een duidelijk te verkiezen optie is. Uitzonderlijk is er al eens een beter uitgerust toilet maar dat is even onveranderlijk op slot. ‘tja, zonder mogelijkheid tot onderhoud is de beste manier om het sanitair in goede staat te houden het gewoon niet gebruiken!
Een paar weken geleden werd mijn advies gevraagd over een voorstel tot overeenkomst, een contract met de U.S.Army, Pacific Command, die het op zich hadden genomen om 5 latrines te installeren in 1 van de lagere scholen hier in Kep. Blijkbaar hadden de Yanks al meer met dit bijltje gehakt want er stond duidelijk in het document dat, bij gebrek aan noodzakelijk onderhoud, alle waarborg op materiaal en installatie verviel. Ondertussen zijn de latrines geleverd en aangesloten (stromend water!) Ik verwed er nu alles op dat onmiddellijk na de ceremoniële overdracht die dingen netjes op slot gaan en nooit door de leerlingen zullen gebruikt worden!
Hopelijk krijg ik ongelijk en kan ik zeggen: ja hoor, ’t is natuurlijk weer “cultuurschok”, die tast je perceptie aan en meestal heb je ’t niet eens in de gaten!
Groetjes,
Wim
NB. De foto’s horen bij een “School Enrollment Campaign”, een optocht om de ouders ertoe aan te zetten hun kinderen in te schrijven op school.
-
09 November 2014 - 18:11
Sabine:
Namaste Wim
dank je voor je interessante (toilet) verslag......ik ken dit ook van India....
en daar hebben de dames dan nog 7 m stof rond hun lichaam gewikkeld als sari....
hoe ze het doen...?
gewoontes verschillen, elke cultuur doet het op zijn eigen manier,
er zijn zelfs kuren waar ze pipi drinken voor de gezondheid te versterken... ha ha
have a nice time,
Sabine
-
09 November 2014 - 18:13
Helene:
Mooie foto's.
We nemen inderdaad in het westen te veel dingen 'for granted' ...
Ik hoop dat je snel 'sanitaire satisfactie' vindt !!
Groetjes,
Helene -
09 November 2014 - 22:46
Victoria:
oplossing: COMPOST WC s buiten het gebouw en met de inhoud school tuintjes aanleggen ! -
13 Februari 2015 - 14:18
Marja Sosef:
Hallo Wim,
Je kent mij niet maar ik heb ook belangstelling voor een placement in Cambodja. Ik heb zojuist mijn gesprek met VSO gehad en heb binnenkort het assesment. In dat gesprek kwam ook het leren van de Khmer taal naar voren. Ik zou hier graag wat meer over willen weten. is het moeilijk te leren? (Lijkt me wel) Heb je het echt vaak nodig in je werk of kun je het af met het Engels en de hulp van je tolk? Kortom wat wordt ervan je verwacht op dit gebied? Zou me aub willen mailen?
Alvast bedankt! M.vr.gr. Marja -
13 Februari 2015 - 14:18
Marja Sosef:
Hallo Wim,
Je kent mij niet maar ik heb ook belangstelling voor een placement in Cambodja. Ik heb zojuist mijn gesprek met VSO gehad en heb binnenkort het assesment. In dat gesprek kwam ook het leren van de Khmer taal naar voren. Ik zou hier graag wat meer over willen weten. is het moeilijk te leren? (Lijkt me wel) Heb je het echt vaak nodig in je werk of kun je het af met het Engels en de hulp van je tolk? Kortom wat wordt ervan je verwacht op dit gebied? Zou me aub willen mailen?
Alvast bedankt! M.vr.gr. Marja -
13 Februari 2015 - 15:53
Marja Sosef:
Hallo Wim,
Ik heb hierboven een berichtje geschreven maar ik vroeg me af of jij mijn email-
adres te zien krijgt. Bij deze schrijf ik het ook hier maar even op. marja_sosef@live.nl
Prettig weekend,
Marja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
