TAAM TON LEI MEKONG. ( langs de Mekong Rivier)

Allereerst: bedankt voor de reacties en mails!
En aan al wie zich zorgen maakte dat ik plots weer ben beginnen roken : de zinnen die we vertalen hebben eigenlijk weinig of geen overeenkomst met de werkelijkheid.
Ingaand op de vraag om meer duiding bij de foto’s:

011: kinderen in Phnom Penh
027: tempel in Kampong Cham
022: zijde weven
050: de "guesthouse"waar we verblijven
059: de school waar we Khmer leren
113: zonsondergang over de Mekong
070: "aandachtige" leerlingen
122/132: tempeldansen

Morgen keren we terug naar Pnom Penh, waar we uitgenodigd zijn op de Britse Ambassade en meer informatie krijgen over de geschiedenis en cultuur van Cambodja. Een verkenning van de stad per motor staat ook op het programma, ik ben benieuwd hoe snel we ons zullen aanpassen aan het hectisch verkeer: de situatie is hopeloos, maar gelukkig niet ernstig!

We hadden al wel een zekere routine opgebouwd in Kampong Cham. Van maandag tot zaterdag, elke dag 4 uur les, de rest van de dag zelfstudie. Tijdens de rest van het weekend verkennen we de omgeving, gaan we zwemmen in een naburig hotel of bouwen we een feestje. Op zoek naar een tempel belandden we bij toeval op een groot familiefeest waar we onmiddellijk hartelijk worden verwelkomd en met heerlijke gerechten verwend. Hoe armoedig de mensen ook leven: feest is feest! Het beste is niet goed genoeg en met luide, doordringende muziek moet de hele gemeenschap weten dat er iets te vieren valt! Een prima gelegenheid om onze kennis van Khmer uit te proberen.

‘s Avonds, voor het eten, drinken we meestal wat biertjes aan de rand van de Mekong.
We zien boten voorbij komen en praten met reizigers (Britten, Nederlanders, Fransen,..,) wat verderop wordt er gedanst op een kruising tussen hip-hop en aerobic muziek. Jong en oud doen mee en vormen lange rijen die in een perfecte kadans mee bewegen.

Het eten is erg lekker: altijd en overall! Voor vegetariers, maar ook voor mensen die graag verse vis eten of kip is er een grote keuze van gerechten. Kampong Cham is ook gekend voor het eten van spinnen : gefrituurde tarantula’s, maar tot nu toe heb ik het nog nergens op het menu zien staan!

Na een kort verblijf in Pnom Penh gaan we voor een week naar onze “placement” waar we kennis maken met onze werkgever(s) en op jacht gaan naar een huis of appartement voor de komende 2 jaar. Ik kijk er al naar uit!

Lear Hawee!
(tot ziens!)

Veel groeten,

Wim